Stefan Żeromski spędzał z Anielą czas na pogawędkach i jazdach konnych, o czym wspominał w swoich Dziennikach. Aniela pokazywała przyszłemu pisarzowi najbliższe okolice Nałęczowa, opowiadała historie, które stały się inspiracją do napisania pierwszych nowel.
" ...Państwo Górscy mieli sześcioro dzieci: Zofię, Janinę, Stefanię, Zygmunta, Jerzego i Michała.
Właśnie do uczenia tej pierwszej trójki zatrudnili Górscy – Stefana Żeromskiego z Kielc, jako domowego nauczyciela w roku 1890.
Córka Janina urodziła się w 1881. Janina posiadająca zdolności plastyczne, uczona rysunków przez kilku nauczycieli, po ukończeni gimnazjum (w pensji Jadwigi Sikorskiej) w Warszawie wstąpiła do prywatnych pracowni malarskich M. Kotarbińskiego i K. Krzyżanowskiego. Uczyła się tu rysunku i malarstwa również siostra Janiny – Zofia Górska. W 1904 roku powstała w Warszawie Szkoła Sztuk Pięknych, którą Janina ukończyła bez problemów. Często bywała w Nałęczowie".
Cały artykuł można przeczytać pod linkiem; Uczennice Stefana Żeromskiego (1)
"...Państwo Górscy mieli sześcioro dzieci: Zofię, Zygmunta, Stefanię, Janin, Jerzego i Michała. Ich dziatwę uczyły znakomite osobistości Nałęczowa, m.in.: Faustyna Morzycka, Henryka Truszkowska, Stefan Żeromski. To właśnie we Dworze Górskich Żeromski pisał znane nowele: "Siłaczka", "Zmierzch". Nauczanie we dworze dotyczyło nic tylko dzieci Górskich. Wymienieni wyżej nauczyciele uczyli nieodpłatnie dziatwę ze wsi i służby folwarcznej. Były to dzieci m.in.: Tarków, Pochroniów, Brzozowskich, Mućków, Wielomskich, Zabiegłych, Jackowskich i Poniatowskich. Dwór w tamtych czasach stawał się szkołą ludową, na co Michał górski chętnie pozwalał, chociaż nic były to zajęcia legalne.
Górski zmarł w wyniku choroby w 1907 r. Córka Stefania wyszła za mąż za Tadeusza Sikorskiego i wyjechała do Rzeszowa. Janina po ukończeniu pensji w Warszawie studiowała rysunek i malarstwo u profesorów: Wojciecha Gersona, Miłosza Kotarbińskiego, Karola Tichego, Ferdynanda Ruszczyca i Konrada Krzyżanowskiego w Warszawie, a potem w szkołach Wiednia i Monachium. W 1912 r. wyszła za mąż za lekarza społecznika - Kazimierza Szokalskicgo, który przez wiele lat pracował w nałęczowskim Zakładzie Leczniczym.
Janina pasjonowała się pracą społeczną. Uczestniczyła w zakładaniu organizacji oświatowej "Światło" w 1906 r. wraz ze Stefanem Żeromskim. Była nawet prezesem tej organizacji. W "Ochronce" uczyła nałęczowskie dzieci rysunku i gry na pianinie. Jej uczniem był m.in. Adaś Żeromski. Jako malarka malowała portrety, pejzaże i martwe natury. Wojnę spędziła w Warszawie i Nałęczowie. W latach sześćdziesiątych byłem jej gościem w Warszawie i Nałęczowie. W 1967 r. zorganizowałem wystawę jej obrazów w Domu Kultury w Nałęczowie. Zmarła w 1974 r.
Najstarsza córka M. Górskiego: Zofia, po ukończeniu pensji studiowała rysunek i malarstwo w Warszawie. Wiele podróżowała po Francji i Egipcie. Wyszła za mąż za byłego legionistę - Kremnickiego. To ona odziedziczyła po ojcu stary dwór i wynajmowała letnikom pokoje. Z tego się też tylko utrzymywała.
W 1958 r. miałem okazję poznać osobiście Panią Zofię Kremnicką. Wówczas to przywiodła mnie potrzeba poznania osobiście uczennic S. Żeromskiego i chęć poznania dziejów tej zacnej rodziny. Po 1944 r. nałęczowskie władze bezceremonialnie zasiedliły dwór przypadkowymi ludźmi lub dawnymi pracownikami dworu. Z chwilą otwarcia uzdrowiska pokoje otrzymywali pracownicy Uzdrowiska. Po śmierci Z. Kremnickiej spadkobiercy Górskich sprzedali Dwór wraz z otaczającym parkiem Fundacji Kółek Rolniczych w Nałęczowie..."
Więcej znajdziecie Państwo pod linkiem Tajemnice Starego Dworu
Urodziła się 15 czerwca 1864 r. Miała 8 rodzeństwa: (Rozalie ur.1859 r.), Julie (ur.1860 r.), Marie (ur.1861), Jana (ur. kwiecień 1863), Paulinę (1866), Wacławę (26 października 1870) Zygmunta (luty 1875), Helenkę (listopadzie 1875)
Wychowanica Fortunata Nowickiego. W 1882 Faustyna ukończyła prywatną pensję Henryki Czarnockiej w Warszawie i otrzymała patent nauczycielski.
Poświęciła się konspiracyjnej pracy oświatowej, prowadząc w Paulinowie niedaleko Nałęczowa tajną szkołę dla dzieci chłopskich. W tym okresie o działalności Morzyckiej dowiedział się Stefan Żeromski. Postać młodej nauczycielki krzewiącej oświatę wśród chłopskich dzieci stała się inspiracją dla noweli Siłaczka.
Była członkiem zarządu Towarzystwa Oświatowego „Światło”. W 1908 roku została aresztowana za pomoc zbiegom z więzienia na Zamku Lubelskim i osadzona w tym samym więzieniu. Dzięki staraniom rodziny po pięciu tygodniach wyszła na wolność i pod zmienionym nazwiskiem wyjechała do Krakowa. Prowadziła tam wykłady i zajęcia teatralne
Faustyna ma ogromne poczucie winy. Popełnia samobójstwo w nocy z 25 na 26 maja 1910 w wieku 45 lat połykając trucizny -cianek potasu.
Oktawia Głowacka -ciastka od imienia żony Bolesława Prusa (Aleksandra Głowackiego) możecie Państwo skosztować w Nałęczowskich Podziemiach. Jako oddana towarzyszka życia i pracy literackiej męża, pełniła funkcje gospodyni, pierwszej recenzentki i archiwistki – dbała o porządek w rękopisach autora “Lalki”. Z rodziną Żeromskich była związana poprzez swojego męża, który był przyjacielem Oktawii Żeromskiej i opiekunem prawnym córki z jej pierwszego małżeństwa-Henryki Rodkiewiczówny
